Beschrijving: Ju-Ni Hitoe oder die Entdeckung der Seele: Geregisseerd door Jutta Ohlenberg. Met Sayoko Onishi, Minako Seki en Yumiko Yoshioka. Minako Seki, Sayoko Onishi en Yumiko Yoshioka behoren tot de tatoeba - Théâtre Danse Grotesque. Hun expressieve voorstelling bevat elementen van de hedendaagse Butoh-dans, maar is ook een parabel over de Aziatische wereld van gevoeligheid en irrationaliteit en de manier waarop moderne Japanse vrouwen zichzelf zien. Het centrale idee voor deze experimentele Butoh-dansfilm zijn de metamorfosen van het leven. Er werd een manier van filmen ontwikkeld die de camera rechtstreeks in de intensiteit van de dansbewegingen trekt. Door deze verhoogde sensuele concentratie kan de kijker intens corresponderen met de dans zelf. "JU-NI HITOE" is een symbool van de oude Japanse cultuur die teruggaat tot de 9e eeuw. "JU-NI HITOE" betekent "het twaalflaagse gewaad" en verwijst naar twaalf kimono's die in afnemende kleuren over elkaar worden gedragen, elk met gouden borduurwerk. Tegenwoordig worden deze bij speciale gelegenheden door de Japanse keizer en zijn familie als staatskleding gedragen. Voor veel Japanse vrouwen vertegenwoordigt deze kleding niet alleen de waardigheid van de traditie, maar dient ze ook als een herinnering aan de sociale beperkingen van hun traditionele rol. Meters lange materiaaltreinen laten slechts een kleine, zorgvuldig gemarkeerde sfeer van rituele beweging toe en verhinderen elke vorm van spontaniteit. De kledingstukken kunnen worden gezien als een symbool voor een harde buitenkant die een zachte kern beschermt, maar vertegenwoordigen ook de dikke muren en psychologische barrières die iemands diepste wezen binden en gevangen houden. Het doorslaggevende uitgangspunt voor onze film was de wens om de creatie en uitvoering van de dansbewegingen zowel zichtbaar als tastbaar te maken. De film concentreert zich daarom op de totaal verschillende emoties van de drie danseressen; het is een intens onderzoek naar het expressievermogen van het menselijk lichaam, waarvan we de sensuele kracht probeerden te benadrukken door op schaarse, ongewone locaties te filmen. De film concentreert zich op de woordenschat van Butoh. De taal van deze dans is direct, onmiddellijk.